kırık aynaların gölgesinde uğurlarken bir geceyi
bir kadeh dibine düştü suretin
sonra birkaç anı damladı gözüme
sanki canımda kan damladığını hissettim biran
olur olmaz bir şeye ağladım sonra
neydi,nedendi bilemedim...

yağmur yağıyordu güpegündüz
sonra güpegündüz yürümeye başladım amaçsız
bir sicim gibi akıyordu gözyaşlarım
sanki yağan yağmura nispet edercesine
bir damla düştü masumca avucuma
uçuverdi biraz sonra
bir yağmur damlasında hatırladım seni

ona benziyordun,
sende uçtun elimden onun gibi
ama o zaman sana,bir yağmur damlası kadar üzülmemiştim
yürüdüm,yürüdükçe yağmur damlaları düşüyordu avucuma
belki ´bu son değil´diyorlardı
aynı bizim sonsuz olduğumuz gibi!

karanlık çöküyordu sırdaşım denizin dost yüzüne
uğurluyordum gözlerimle 6:30 vapurunu
hani diyorum;
hüznümü kederimi taksan koluna,
sonra bir açık dalgasına hapsetsen.

Oy Ver :