senmisin uzakta olan...yoksa benmiyim seni en uzakta yaşayan...
kelimelerin yetmediği yerde başlıyor senisevmek...
ve ben yetmeyen o harfleri bir bir yazıyorum sana...
neler yaşıyorum yokluğunda..neler görüyorum...
kimi gün seyyah olup geziyorum koca istanbulu...
kimi gün bir dilencinin acı yüzünde...
bir simit alıyorum ve o simidi alamayacak onlarca insan geliyor aklıma...
ben bazen beni bile unutuyorum yokluğunda...
ışıklı vitrinlerdeki süslü bebekler gibiyim...
her yanım umut her yanım sen kokuyor...
ve ben sensiz de olsa seni yaşıyorum hep...yılmadan usanmadan...


20´ekim´2006 istanbul...


enginname@hotmail.com

Oy Ver :