Sevda yongası sisli bir akşamda
Kolunda kör topal birkaç hatıra
Düş ıslak kaldırımlarına bu şehrin
Saatlerce yürü içinde türlü hüzün
Akşamın kızıl korları yaksın içini
Devinsin gözlerinde hatıralar

Ya böyle yağmurlu akşamlarda mutluluk
Ya da oturup ağlamak bir soluk
İçime sığdıramadığım her kederde
Boşanıp çağlayıvermek oluk oluk
Ey çınar duruşlu küçük çocuk
Ko titresin hıçkırsın dudaklar

Albümden kalma bir akşamında
Düş yollarına bu şehrin yürü bir başına
Dökülsün avuçlarından solgun zamanlar
Sonra bir an dur, bak etrafına
Sessizce karanlığa haykır:
´Tükeniyor içimdeki mum ağır ağır! ´

Yalnızlığını duy kalabalıkta
Sen de karış git şu insan seline
Ve hatta yıkıl öl ortalıkta
Nazire yaparcasına sevgiline
Doyasıya iç tükenişini damla damla
Son demlerini talihsiz ömrünün

Son perdesini oyna bu akşam
Yıllara sığmayan tragedyanın
Yüreğinden bir kadeh daha doldur
Şerefine de kahpe dünyanın
Çılgın sessiz alkışlarla
Ağır ağır insin perdeler

Korkmadan bak bir kez de
Tanımadığın zalim yüzlere
Ve hatta intikam alırcasına
Dik gözlerini gözlerine
Bas küfrü gitsin, sat anasını
Susmakla ne geçti eline

Hani bir aşk şiiri okurdun ezberden
Yine mırıldan o şiiri hafiften
Acının yüreğini dağladığı yerden
Sessizce çöküyor yine gece
Nesine kaldın be hey serseri
Al git başını bu şehirden...

Oy Ver :