Niye


Kaçıncı, keder, çile, dert, hüzün bu! bilmiyorum.
Unuttum sayısını artık, hesap tutamıyorum.
Acep doğuştan mı bahtsızım anlamıyorum.
Neler öğüttüm ben bu hayatın değirmeninde.
Ne insanlar gördüm ben, bu hayat mektebinde.
İnsanların bu kadar çıkarcı ve zalim olduğunu,
İki yüzlü dönek ve anında insanı satabilecek.
Durumda, ve bir yapıda, karakterde olduğunu,
Çıkarı için, insanların hemen saf değiştirdiğini,
Anlayamadım ben, kabullenemem ve anlayamam.
Kalmamış artık, çıkarsız dürüstlük, mertlik,yiğitlik.
Kalmamış artık, çıkarsız, sevgi, dostluk ve insanlık.
Boşuna bekleme, yok artık günümüzde öyle insanlık.
Şu dünyanın haline bakarken, içerim yanar oldu.
İnsanlara bakarken, insanlıktan bile utanır oldum.
İnsanın insana zulmünü kabulenebilmek niye.
İnsanın insanı sömürmesini görememek niye.
İnsanın insanı kullanmasını önlememek niye.
İnsanın insanı aldatmasını sezememek niye.
İnsanı insanca tanıyıp kabullenmemek niye.
İnsanın insanı sevmemesini kabullenmek niye.
İnsanlar için,insanca iyilik düşünmemek niye.
İnsanca yaşamamak, insanca paylaşmamak niye.

29.12.2006
Muharrem ÜZÜMLÜ
İlköğretim Müfettişi

Oy Ver :