Bir nisan sabahı;
Yağıyor yağmurlar.
Sessiz tren garları,
Türküleşirken saçaklarda damlalar...

Çökmüş ebr-i nisan;
Dünya karanlık,Dünya zindan.
Güneş yok, sen yoksun,
Hayallerin var suskun.

Üşüyorum, esendir rüzgar,
Yorgunum, senlidir bitmeyen savaşlar,
Unuttun, burada bir yürek kanar,
Her gün ve her umut Göztepe?de batar...

Ankara garında bir gece;
Trenler geçiyor sessizce,
Sen geçiyorsun yüreğimden öylece
Bin süvarinin işgalinde.

Tarumar oluyorum,
Hayallerinin kuşatmasında.
Yenik düşüyorum,
Yokluğun içime saplanınca...

Göztepe?nin karanlık sokaklarındayım,
Yürüyorum ve seni aramaktayım.
Buldum! Ellerin dokunuyorken ellerime,
Dünyayı durduruyorum gözlerinde...
Oysa ki sen gelmemiştin, İnci çiçeğim yok ellerimde,
Sen, yoksun küçüğüm...

4-5 NİSAN 2006

İbrahim Nazım Ülker

Oy Ver :