Hiç kimse bilmedi
içimdeki bozkırların genişliğini
sen yoktun
çocukluğumu düşlüyordum
ve
belki yasak bir ezgiydi ağlamak
sensiz ağlayamadım.
Yıl yıl üstüne bindide sevdalandık
hiç kimse bilmedi
çocuksu sevincimi.
Yıllar nede çabuk koştunuz
kayboldu izlerimiz
yollarımız ayrıldı.
Keşke
hiç sevmeseydim delicesine
hep arkadaş kalsaydık.

10.03.1992 / ELAZIĞ

Oy Ver :