Ve yine yalancı kasıma yenik düştü yüreğim.
Çaresizlik denizinde boğuldu, yorgun düşlerim.
Neden her kasımda, kaybeden hep ben oluyorum?
Hayat çok acımasız, çok zalim?
Pembe düşler kuramıyorum artık
Ve gökkuşağım, eskisi gibi mavi değil
Hayatıma sürekli kar yağıyor
Önce bedenim, sonra yüreğim üşüyor
Ömer Hayyam gibi sövüyorum, şarapsız geçen gecelerime
Ya da beni alkolik eden, o kahpe sevgine.
Kendi sesinden dinliyorum, Nazım?ın aşk şiirlerini.
?Boncuklarım dökülüyor, merdivenlerden aşağıya,
Ayaklarıma dolanıyor, ayaklarının altına düşüyorum??
Nazım söylüyor, ben susuyorum,
Nazım söylüyor, ben ağlıyorum,
Ben söylüyorum, bu sefer Nazım ölüyor.
Şairler susuyor, şairler ağlıyor, şairler acı çekiyor.
Ve benim gözlerimden, sanki bir nehir akıyor.
Gittikçe daralıyor, nefes aldığım çember.
Kim bilir belki de Azrail beni arıyor, her köşe başında
Bende kaldırımlarda kaybettiğim seni.
Yoruldum artık seni aramaktan
Bulmalıyım bir an önce, kaldırımlardan birinde, seni
Yoksa? yoksa Azrail bulacak,
Soğuk bir köşe başında beni?

Oy Ver :