bugun tuhaf bir zaman yokluyor odamı
kimsesizliğimin verdiği hevesle yazılar yazıyorum
çaresizliğin. yok olmuşluğun koynunda hoyara dakikalar
ben ise hep gelmeni bekliyorum
zamanın geçmesi güzel değil sen yokken
dakıkalar lehime işliyor ansızın
habersiz sevişmelerin sarhoşluğuyla gönlüm eriyip bitiyor mum gibi ömrüm
oysa;
daha çok gencim ben
neden bu kadar eziyet bu çile
gamsız ömrümde gördüğüm
en mağrur dokunaklı hediye...

Oy Ver :