dalga geçerken,ıskalamıştık aslında hayatı,
içimden hep bir sensizlik kopuyordu,
insanların suya hasret kalması gibi,
pişmandım hep ve umuda karnım toktu

her an farklı bir kişilikteyim
umut verdim yüreğimden koparıp
her daim aklımdaydın çıkmayan o düne
pişmandım hep ve umuda karnım toktu

günahlarım,sevaplarım seyirde
ve ağlıyor şimdi bütün insanlık
sokaklar durgun,eller duaya açılmış
pişmandım hep ve umuda karnım toktu

ne var ki hep aynıdır netice
aklımızın yanlışı,yüreğimizin doğrusu,
ve bize acı gözlerle bakarlardı
pişmandık hep ve umudumuza karnımız toktu.

Oy Ver :