Sonsuz fırtınanın ortasında
sallanan tek yapraktım.
Güçlüydüm,
fırtınanın tam ortasındaydım.

İçim coşkundu,
içim sevinç dolu...
Cesurdum,
düşünemediğim kadar.
Oradaydım,
fırtınanın tam ortasında...

Bir zaman sonra
fırtına dindi.
Hala oradaydım,
karşı koyacak güce sahiptim
ve ayakta kalmıştım.

Derken bir başka gün,
Kırıldım.
Fırtına yoktu.
Bilakis, hafif ve serin bir rüzgardı öldüren.
Beni almasını, götürmesini o kadar istemiştim ki,
beni aldı, götürdü.

Oy Ver :