Çaresizlik Türküsü

((Rahmetli Annemin güzel hatırasına))

Gittin işte,bir gün gideceğim diye diye
Gittin işte,nefesimizin daraldığı bir vakitte
Gittin işte,geriye boş bir ev kaldı bu şehirde
Bıraktın şimdi bizi birbirimize
Tutunacak dalımızda kırıldı bir pazartesi gününde
O ılık sesinden eser kalmadı
Dünya yıkıldı üstümüze
Sığmıyor atık hayat sensiz bu çerçeveye
Giderayak alıştırmıştın bizi ölüme
Kader işte yaşayamadık doya doya demiştin
Ablanın hakkı çok onu üzme
Babana sahip çık,ne isterse yap demiştin
Ölürken bile ölümüne ölüme gülümsemiştin

Gittin işte,fazla yaşamam diye diye
Gittin işte sessiz sakin bir köşede
Gittin işte,şimdi bu çoçuğa kim bağıracak
Kim ona sarılıp ağlayacak,kim onu sevecek
O şimdi gökyüzünün güzelliğini nasıl keşfedecek
Kim koşacak dertlerimize,işlerimize
Bu çocuk artık hayata nasıl gülecek

Gittin işte ortada kaldık gidişinle
Ama sevenlerimiz hep ama hep bizimle
Gittin işte ben sana inanıyorum diye diye
Ben de adam gibi adam olacağım anne
Senin sevginle,babamın yüreğiyle
Bir gün mutlaka ama mutlaka bir yerde
Yolu sevgiden geçen bir şehirde...
Anne...anne...anne


(( 1 Şubat 2005-Taşova ))

Oy Ver :