defneler açıyor uzak iklimlerde
bir rüzgara dost kokusu
o hep beklenen şey
umut ekiliyor toprağa

siyahın yanında yetişen ak
karanlığı aydınlatan ışık
miskince oturmak değil alın teri
geçer eski zaman susan insanlar
tüter bacalarında sevgi dumanı
ağıta bitişik düğün sesleri
ve bach senfonisi dinler çocuklar

geçer eski zaman çevrilir sayfalar
parmakla dudak birleşir bir heyecan
herkes kendi öyküsüyle meşgul
bir bütün öykü yazılıyor uzak yerlerde
bir güfteye dönüşüyor bütün bir
hayat
belki güler gülümser bir hoş baht

Oy Ver :