Ben seni;
Sebepsiz rüyalarımın kıvılcımında sevdim...
Korkulu düşlerimin başlangıcıydı ellerin...
Ve her konuştuğunda serseri yüreğim;
Dudaklarımdan dudaklarına seslenirdi;
Bakmaya kıyamadığım gözlerin...
Ve bir türlü anlayamadın...
Yada bir türlü anlatamadım...
Ama ne olursa olsun susamazdı,
Yaşayamazdı;
Attığım adımların uzaklığında;
Yalnız bedenim...
Kuşku dolu sevdalarla çevrilmiş;
Pesimist bendim..
Seni çağırırdı;
Bir zamanlar seninle çarpan tenim...

Ben seni;
Umutsuz çırpınışlarımın çaresizliğinde sevdim...
Sen duymadım...
Yada bir türlü duyuramadım...
Yinede her esişinde rüzgar,
Seni duyduğum bu yüreği;
Hiç ama hiç doyuramadım...
Bu yüreği senden;
Sıyıramadım...

Şimdi sen yüreğimden uzakta;
Bense, ben denilen tuzakta...
Ama şunuda hiç ama hiç unutma;
Adını yüreğimden,
HİÇ AYIRAMADIM!....

...:::İbrahim Gökhan DOĞAN:::...

Oy Ver :