AFFETMEM SENİ

Bir gece bardaktan boşalırcasına
Yağmur yağıyordu
Gök gürlüyor,şimşekler çakıyordu
Bense ateşin başında resimlere bakıyordum
Ve birden kapım çalındı
Kapıda sevgilim olacağı aklıma bile gezmezdi
Kapıyı açmıştım karşımda duran oydu
Benim taptığım benim canım
Bir zamanlar sevgilim duruyordu karşımda
Sırılsıklam olmuş bitkin bir şekilde
Içeri girebilirmiyim dedi
Tabi tabi dedim
Oturdu karşıma benden af dilendi
Kucağında ağlayan çocuğuda vardı
Pişmanlığını anlattı beni affet dedi
Bende ona
Hatırlıyormusun yıllar önce
Evlenmekten,beni terketmekten vazgeç demiştim
Şimdi af dile benden affetmem seni
Evimin kapısını açarım ama
Kalbimin kapısını asla açmam sana
Bir zamanlar kalbimin kapısına kilidi vuran sendin
Şimdi anahtarı olsa bile açamazsın o kilidi
Affetmem seni affetmem

Herşeye kaldığımız yerden devam edelim
Desen bile devam edemeyiz
Geçmişte yaşadığımız aşkı
Bir daha,yeniden yaşayamayız
Yanlış yaptın sevgiim en büyük hatayı yaptın
Şimdi utanmadan benden af diliyorsun
Beni yeniden sev diyorsun
Kucağındaki çocuğu ve seni
Kendime kabul edemem
Affetmem seni affedemem
Şimdi seni evime aldıysam
Tanrı misafiri,şu yağan yağmurlarda,sokakta
Kalmayasın diye aldım içeri
Yoksa bende bir tekme atmasını bilirdim
Ama yılların hatrına,yağmurun yağışına dua et
Işte ben başımın çaresine bakmayı bildim
Işte bak yılların izleri saçlarımda

Yağmurda dindi,rüzgarın sesi kesildi
Gökyüzü açıldı,güneşte doğdu
Seninde gitme vaktinde geldi
Kimseler görmeden güle güle sevgilim
Ister vardığın insana dön
Isterse başının çaresine bak
Benden uzak ol bir daha karşıma çıkma

yazan:fatih konuk

Oy Ver :