Ayrıl arkadaşlarından istasyonda
Sabahleyin git kente, iliklenmiş ceketinle
Bir dam ara ve bir arkadaşın çalarsa kapını:
Aç, ah, açma
Yine de
Ört izlerini!

Rastlarsan ana-babana hamburg ya da başka bir yerde
Yürü git yabancı biri gibi, yok ol köşede, tanıma
Sana armağanları olan şapkayla gizle yüzünü
Göster, ah, gösterme yüzünü
yine de
Ört izlerini!

İşte burada, ye şu eti! Çekinme!
Git rastgele bir eve yağmur yağınca, otur bir sandalyeye
Ama çok kalma! Şapkanı da unutma!
Söylüyorum sana:
Ört izlerini!

Ne söylediysen, bir daha söyleme
Düşüncelerini bir başkasında bulursan: Tanıma.
Kimseye imzanı ya da resmini vermemişsen
Kimsenin yanında bulunmamış ve kimseyle konuşmamışsan
Nasıl yakalayabilirler seni!
Ört izlerini!


(Çev. Turgay Fişekçi)

Oy Ver :