evden
çik çik çik

yine geç

ne bir taksi
ne sabahin martilari kalmis

köpükle yumusak
Arnavutköy sokaklari

gel gitmeyelim günün içine
suyun denize döndügü gibi
yanas

bogaz o gün ne kadar güzeldi
geceliklerini çikartmamis
kollarini iki kiyiya sermis
serilmis gri ipek
suyun içine
ve gözlerinde isiktan sürmeler
bir tutam samanyolu kalmis belinde
ve geç kalmistim
derse, onlara, sözlerime
ama yine de
yetis yetis yetis
Istanbulun en güzel...

yanimda sen
gel gitmeyelim
kalalim denizle
gel gitmeyelim

karisma
Kazanci Yokusunun isli sesine bir gün
kal denizle

varsayalim ölüverdik
birlikte.
eflatun ruhlarimiz
bir tekneye biner Bebekten
ve Kanlicada
bir büyük kap
yogurt ismarlar gitmeden önce
nereye gidecektik ölünce
kartviziti, emlakçisi var mi zamanin
varsa
denizden cok uzak bir yerde

gel gitmeyelim
karismayalim bugün
damarlarimiza sizan trafik,
bir kirmizi isiga takili kalsin

varsayalim ölmüsüz
birden bire
böyle olmayacak mi zaten terkedisimiz

Asiyanda tahta bir bankta beklemeye gidelim
yola çikan tankerlerin dala dala tartisini denizi

varsayalim yagmur basladi
ve biz denizi evlerden koruyan
tek ince kemer yolun içinde kaybolup
kendi kaybolusumuzun önünde
önüm arkam sobe demeden "ölüm"
gel
bahçelere siginalim
biliyorum, gül mevsimi degil simdi
yagmur çogaliyor belki de
belki de iliklerimize isledi bile yasamin soluk rüzgari
belki de üsütürüz
iyisi mi

gel gitmeyelim
onlarin gittigi yere

yetis yetis yetissene

Oy Ver :