Pırıl pırıl bir güneş doğsun
tabutumun üzerine
Ağır ağır yavaş yavaş
adımlarla taşıyın mezarıma kadar
evimizin ötesindeki dereye gidemem
başındaki çınar ağacıyla konuşamam
kuşların söylediği şarkıları
dinleyemem artık
huzura kavuşurum belki kara
toprağın altında
son görevini yapar,imam mezarımın
başında
arkamdan bir kaç dost gözyaşı
döker
artık konuşamam gülemem onlarla
Koşamam yemyeşil doğaya doğru
pınardan kana kana su içemem
gözyaşı dökmeyin arkamdan
yoksa rahata kavuşamam...

Oy Ver :