Baksam şu dağların güneş değmiş yamaçlarına
Kalbim kırık gönlüm küskün bakar ufuklarına
Sordum hep seni sordum mevzimizdeki taşlara
Vurulmuş Memedim karışmış topraklara

Aç gözlerini Memedim çatma kaşlarını
Giderken yıkamıştım gözyaşımla ben
Elindeki kınanın çamurlarını ben
Ne olur yıkma kaşlarını Memedim

Dediler mehmet bir aslandır dağlarda
Hep seni ardısıra gözlerim ufuklarda
Vurulmuş Mehmedim hain kurşunla
Döner can dostu döner baş ucunda

Bazen ağlamıştık bazende güldük şafakta
Vurulmuş mehmedin başı can dostunun kucağında
Salı meşe ağacı indirdiler dağ başından
Sarıldı bayrağa Mehmedim sarıldı toprağa

Başında miğferi göğsünde çelik yelekle
Karanlık gecelerde tuttuğumuz dilekle
Sen ölmedin Memedim sen gecelerde
Sen benim kalbimde sen milletinle sevgilerinde

Gecenin karanlığında patladı silahlar
Geldi kulağıma yorgun fısıldayan ses can diye
Kollarım uzandı aradı memedi can dostu
Bağırdı can Memedim diye iniledi yer gök suskun

Karanlıklar yırtıldı canın nağrasından
Bu ses çıkardı kahpeleri mağarasından
Uzatıp ellerini Memedin kanayan yarasından
Eline dolan kanla çizdi ay yıldızı Memedin anısına

Düştü hainlerin peşine gecenin karanlığında
Bulup yapıştı namussuzların yakasına bir aslan
Dayadı silahını tam anlının ortasına
Yazdı bir bir mehmetimin sözünü anlının ortasına

Oy Ver :