Kendi sevdalırımda boğuldum
Ben
Eski şarkıların menevişleri çalınırken
Yüreğimden
Hüzün dolu geceler savurdum
Sokaklara
kendi şiiriyle süslenen
Kaybolan sevdaların fısıltılarını dolaştırdı
Rüzgar
İçimde mevsimleri toplarken
Ve anlatacağım bir sevdam bile olmadı
Hüzünle sarmaş dolaş dolanırken

Umutları, kuyruğu kopmuş
Uçurtma gibi
Uçukurken gökyüzünde
Dağılan, ilk gençliğin, o bilinen
Aşk ateşinin külleri miydi?
Hep bir yanlarımızda koruduğumuz
Yarısı örselenmiş, yarısı kayıplarda
Çiğ taneleri gibi uçuşan,
Soluk benizlerde kalmış
umudu, şimdi bakışlarda bir tutsak gibi
Sakladığımız.
Ve kırılmış düş dolaplarında
saklı kaldığımız
Sevdiğim, sen de benden selam söyle
Yarınlara
Yarınlar öyle uzak ki.
Ve toprak, bereketini yitirmiş gibi
Genç ölüleriyle.

Ay dalğın bir kız gibi,
düştüğünde göle
Kuşlar şakıyarak adını,
Gönlük çınlarsa,
Göğe çevir yüzünü
Yalnızlığa düşmük bir nilüfer gibi,
İki deize gelirse diline,
Savur yüreğini, tüm sözcüklerin peşisıra.
Ve ay, usulca uyanır gibi
Çoğaltırsa yalnızlıklarını
Korkma, git, hüznün peşinden,
Bekleyen ben olsam da.

Her bahar nisanla gelmez
Gir gönlüme duy sevinci
Sevdama dünyalar yetmez.
Dal gözlerime duy sevgimi
Sevgimle güzelledim seni
Bahara katıp, çiçekledim seni
Dilim duygum oldu
Kulak ve gönlün çınlasın
Sevda, başımda kavak yeli
Dinle! Sen varsın.

Oy Ver :