Yine aklıma düştün, yine özlemin sardı
Efkârım yüreğimden, sanki parça kopardı
Izdırâbım kesilmez, yok ki arkası ardı
Bu ayrılık acısı, kalbime fenâ batar

Sensizlik denen belâ, çekilmiyor be gülüm
Ne menem işkencedir, ne tahammülsüz zulüm
Bu târifsiz kahroluş, bil ki bana bir ölüm
Şu geçmeyen geceler, hüznüme hüzün katar

Yavaş yavaş eriyip, bitiyorum gün be gün
Çâresizlik yıkıyor, mahvediyor büsbütün
Sensiz geçen hayâta, oldum temellî küskün
Her yazdığım mısrânın, altında hicrân yatar

Bir candan gülüşüne, muhtâcım ki öyle çok
Sana yanmışlığımı, inan anlayanım yok
Şiirler bile artık, inleten sözlere tok
Hâlâ kâğıda inâd, kalemim keder satar

25.03.2001 Landsberg 02:30

Oy Ver :