İşte ölüm şu derin taçlı şiirdir bak
Duman adamları maskeli katanalarıyla geçiyor
Çalan bir bandonun eşliğinde
şimdiye dek ölünmeyen kentimizin üzerinden
Hiç değilse sokaklarında

-Sayın padişahım muhbir
Denizin altındaki bandolar da çalıyor muydu?

Parmak çocuk sorusu karşılığını da içinde taşır

-Ama şurasını unutuyorsun hep
Boğuldukları zamanki yaşlarıyladır çalğıcılar

Herhalde böyle bir şiire başlayan onu bütünler.

(Yort Savul)

Oy Ver :