o kabzımal dilbazlar
sipsivri elleriyle toplayınca çadırı, bezi, direği
emanet kasalarını sırtlıyor dilsizler
odamın bir camı; can pazarına bakar
bakar durur kaç yıldır
o yandan gelir hep bu şehrin ısırıp
köpürten köpeköldüren acıkmışlığı
talan edilen bostandır
talan eden korkuluk
üstünden geçiyor akşam asfaltı hızla
toy toy düğüne dönüyor
üçü beşi bitişince
yırtılıyor böyle mendil olup
kol yırtığı gömlekleri
dalgınlar; ayvayı narla
karda bıraktıklarından
hoyratlar; ufalanmadıklarından
ufalarken kanını dökmüşlerdir üzümün
geçiyor şimdi önlerinden mezarcılar
kırılmaz sandıklarda şımarık şişeler:
şıgır... şıngır...
kederlerine eğile eğile ilkin
çukurlara kendileri girerdi
gömerken bir yabancıyı

Oy Ver :