KORKULUK


Ne bir garezim vardı kuşlara ne de çocuklara
Ne öykündüm hırslarınıza ne de kaygılarınıza
Siz korkulara ve yalnızlığa açtınız kollarımı
Ben ise sevgiye ve dostluğa.

Ne anlamsızdır hayatım / yine de küsmedim yıldızlara
Ne anlamsızdır varlığım / yenilmedim rüzgarlara
Kaçaktı kiminiz yoksuldu aldınız giysilerimi
Yine kırılmadım ve yüksek sesle söyledim türkülerimi
Içimi kemiren kurdun bastırmak için sesini.

Kışın üşüdüğüm doğru / ıslandığımda yağmurda
Üstelik de aşığım yan bahçedeki korkuluğa
Ve sevdiğim de doğru her şeye rağmen her şeyi
Birde bahar bir de çiçekler açıverince dört yanımda.

Bir yalnız korkuluğum ben yaşamın ortasında
Ne yorulmak ne acıkmak bilirim / işçiyim
Şu sözler son sözlerim unutmayın isterim :
Kim daha çok korkabilir yalnız bir korkuluktan
Kim daha korkuluktur sevgisiz yaşayandan.

Hayrettin TURAN

Oy Ver :