Yitik sanıyorduk yitmemişiz
Bunca korkutmalara tek tek etrafımıza
çekilen bunca duvarlara stadyumlara
cılız sevgilerle bunca şehzade masalına
yittik sanıyorduk yitmemişiz ne güzel

Yıkımlarla bulurmuşuz kendimizi anladım
bir daha yıkılmamacasına ne güzel
bir sigara söndürürcesine avucumuzda
en ince yerinde derilerimizin
bozgunlarla ezilmelerle zulumlarla

Ne bilirdik nerden başlamalı neresinden
bir yanda türkü bir yanda köpek havlaması
Açmış ağzını esniyordu gırtlağının içini görüyorduk
dişleri dökük bir arslan eskisi
Bir çocuk okuma öğreniyordu

Birden çekiliyorsa deniz
tüm azalıyorsa suyu ırmaklarımızın
bomboş dönüyorsa Yunus´tan kalma bir dolap
martılar hep gagaları boş dalıp dalıp çıkıyorsa
nasıl bilirdik nerden başlamalı neresinden

Bizleriz yürüyen zaman değil
Bizleriz yırtıla çizile kaybede kazana
İşteyin verelim kan içinde ellerimizi de
Biliyoruz artık nerden başlamalı neresinden
Ne zaman sorarlarsa hep varız diyoruz
Bütün çağrılara bütün çağrılara.

Oy Ver :