Hayat o kadar kısa ki
Kaç nefes daha alırım,
Kaç cıgara daha içerim,
Ve kaç mevsim daha çiçek açarım
İnan bilmiyorum.
Beni, tüm bilmediklerimin zalim suskunluğuyla sev...

Beni, yıldızlar arasında soğumuş ışığımla,
Kelebeklere takılıp uçan uçurtmamla
Ve okuduğum masal perilerine sevdalanmış tutukluluğumla sev...

Beni, çoban Alinin kavalında bağıran türküsüyle,
Bayırların rengarenk pırıl pırıl güzelliğiyle
Ve annesinin memesini emen kuzucuğun
Fotoğraf makineme yansıyan kareleriyle sev...

Beni, kalbime kilitlenmiş aşk sızıları eşliğinde
Türk filmlerinde kavuşamayanlara ettiğim matemimle sev...

Beni, kanadı kırık güvercine sarılan bestelerimle,
Yuvasız kalmış çocuğa uzattığım sıcacık simitimle
Ve bahar gelince çiçekler arasında seni arayan yüreğimle sev...

Beni, bir mum alevinde erittiğim göz yaşlarımla,
Daha yedi yaşındayken;
Ayakkabı boyasıyla kirlettiğim parmaklarımla
Ve bunca sene büyüttüğüm yalnızlığımla sev...

Beni her sevdada yıkılmışlığımla
Ve her masalda yenilmişliğimle sev...

Dişlerimden dökülen hazin edebiyatımla,
Çocuklara bıraktığım öykü kitaplarımla
Ve hiç yaşama şansı bulamadığım kısacık bu yaşamımla sev...

Beni her köşesi yosun tutmuş bu mekanda
Üşüyerek yeşertiğim sevdan için
Ve bardaktaki lekesini sakladığım dudağının ruju hatırına sev...

Beni sevdan için
Beni yüreğimde filizlenen aşkın için
Ve sana sevdalı masum delikanlı hatırına sev...
Çünkü, o sana bir uçurumdan atlarcasına
Ve yıldızlarla konuşurcasına tutuklu...
Onu çok sev olur mu,
Onu çok sev...
Beni çok sev...

Oy Ver :