Yaşamak.
Sonunda kuruyup gitmeden,
sona ulaştığında
bir çağlayan gibi patlayarak yaşamak.
Son nefesinde utanmadan
ve hiç pişman ulmadan,
geide kalan günleri değil
ilerideki sonsuz özgürlüğü düşüne düşüne ölmek!
Ve ölürken dahi
bu dünyadan bir ben geçti deyip gürlemek.
Yaşamak bir dörtlük kadar kısa
ve bir şiir gibi anlamlı.
Ölüm ise şiirin altındaki imza olmalı..!
00:17´ 12,06,2001/SAL

Oy Ver :