hoşbir tebessüm adınaydı bütün bu çaba; akşamların bile akşamdan kaldığı bir kenttin çocuklarıydık
nefes nefese, koşar adım yaşlanıyordu zaman, biz
yerimizde rakamları bilmeden sayıyorduk...
boş bir tebessüm adınaydı bütün bu çaba ve yalnızlık tüketiminde birinci sıradaydık.
Sevdalar;ihraç fazlası.
soğuk bir kentin çocuklarıydık, kar bile üşüyordu çoğu zaman.
yürek yangınları yetmiyordu ısıtmaya, ateş sadece düştüğü yeri yakabiliyordu. yalnızca üşümemek için sarılıyorduk birbirimize.
saatlerimizi ayrılığa göre ayarlamıştık,
gözlerimiz rutubetten küflenmişti
belkide bu yüzden güzel bakamıyorduk hayata.
gönle ferman dinlemeyi öğretmişti birileri;
ama yinede aşk, kaçak yollardan yasadışı olarak giriyordu yüreğimize.
sevişmelerin en güzel yerinde çalıyordu sirenler...
dünya bir topaç değildi ve dönmüyordu avucumuzda!
ekmek taşa ekiliydi zordu hasadı...

Oy Ver :