Eskimiş ellerimde yedi veren gülleri.
Tutamıyorum zamanı bir yerinden.
Ellerim Arnavutköy?de papatya sarısı?
Aşkların gölgesinde kaldım.
Sanki her vakit gece yarısı?

Uzuyor, uzanıyor içimde yollar.
Ellerimde mavileri sattığım o dükkan kapanmış.
Eşlik ediyor her şey ahengine sevmelerin.
İlk kıvılcım gibi ölümcül,
Vuruluyor insan?

Gönül bir tüy, rüzgarın ahenginde?
Düşüyor ilk önce yollar peşime.
Ve sonra anlıyorum seni sevdiğimi,
Yenildiğimi sevmelere.

Vakit gece yarısı?
Tam çığlığın zamanı?
İçimde bir nehir akıyor mendilime.
Islanan her zerreye vuruluyor kelepçe.

Gençliğim mapusta,
Yarınım bir ipin ucunda karşılıyor sabahı.
Ölüm, Arnavutköy?de papatya sarısı?
Gönlüm çırpınsa da bir kuş misali,
Vakit geçti artık gece yarısı.

Oy Ver :