Uzanamadım ellerine
Tam yakaladım derken
Bu şehir geri itti beni
Uzanamadım ellerine
Güneşlen birlikte sokaga fırladım
Serin esen rüzgar bedenimi okşuyordu
Uzağımda kaldın
Oysa beynimde taşıyordum seni
Bir gün doğmayacak güneş
Ve ben sokaklarda olmayacağım
Rüzgar esmiyecek eskisi gibi
Yinede bedenimde taşıyorum seni
On yedi yaşını göstermiyorum
Dörder dörder büyüyorum
Aynadan bakamıyorum kendime
Yinede gençliğimde taşıyorum seni
Olan biteni düşünüyorum
Bir daha dönüşü yok gibi
O günler bitti
Yinede güzel günlerde anıyorum seni
Uzağımda kalma ne olur
Uzandıkça kahroluyorum
Yaklaştıkça ölüyorum
Yinede yakınımda biliyorum seni
Neler bıraktın bana
Neden yanımda değil
Emanetin değilmiydi bunlar
Yinede gizli sorularda sakladım seni
Çok güzel olduğunu biliyorum
Bilmediğim neler var
Bir fenerim yok ışık tutayım üzerine
Yinede hayelimde yaşattım seni
Ölüm...
Ölüm bu kadar ürperdicimi
Bu kadar bu kadar fecimi
Yinede ölümüme kadar yanımdan ayırmam seni
Seni düşünerek uykulara daldım
Yoktun biraktığın acılar vardı
Yinede rüyalarıma soktum seni

Oy Ver :