Dumanlı bir akşam
Dumanlı bir kafeteryada,
Gülüyorduk amaçsız ve bilinçsiz,
Bir bilmeceydi hayatımız
İçinden çıkılmaz bir labirentti hedeflerimiz,
Nedendir bilinmez?
Anlaşılmaz kelimelerle
Anlaşmak için çabalıyorduk,
Tek hedefimiz birbirimizi anlayabilmek.
Gerçekler karşımıza çıktığı an
Hüzünlendi yüzlerimiz,
Ağlamaklı oldu gözlerimiz,
Dudaklarımıza bir acı tebessüm yerleşti
Ve kayboldu tüm varolmayan gülücüklerimiz!...
Bir kafeterya akşamında.

Neslihan Alhan

Oy Ver :