Bir gün, o mahsun sevdan´dan geriye
Kala kala bu hüznün kalacağını
Sende biliyordun mülayim..
Ve şimdi bir daha anladın..
Bu koca dünyada aslında yapa yanlız olduğunu
Buluşmaların yasak,
Görüşmelerin Uzak..
Devrilmiş kadehler gibi, dönüyor Başın Yine dostum..
Neylersin...


Ah mülayim,
İncilmiş bir sesi vardır yağmurun;
Yanaklarına vurduğunda Hissedersin.
Ve bir veda sözcüğü, yüreğine,
Küflü bir buçak gibi Saplandığında;
O anı durdurmaya yetmez son Nefesin.
Bir film sahnesi gibi
Akar gider ayrılık,
Neylersin..


Biz zaten hiç bir romanda
Kendi hayatımıza raslamadık.
Bütün şarkılar bizi yanlış Anlatmıştı,
Ve bütün bulmacalar yarım Burakılmıştı.
Tenha sokaklarda üşüyüp durdu sırtımız
Oysa tuttuğumuz balıkları bile
Yeniden denize bağaşlamıştık
Biz, hayata dair
Hiç bir yanlış yapmamıştık..!
Neylersin.....



Biz bu sonucu hak etmedik,
Hayır, hak etmedik..
ömrümüz bu tanala laik değildi...!




Bazen acı vurdu, bazende yağmur
Hiç gülmedi yüzümüz,
Hiç büyümedi gülümüz..
Bizi yanlızca akşamlar kucakladı,
Biliyorsun.
Sabaha çıkmayan bir yoldu Yürüdüğümüz..

Her öykünün sonunda,
Unutulduk bee mülayim..
Mecburen unutulduk..
Ozanların dediği gibi,
Yıldızlarda söndü
Aşklarımızda bitti..!

Ahh mülayim ah..
Gözyaşlarının kekremsi bir tadı Olduğunu,
Dudaklarımıza sıza-sıza Ezberlemiştik
Karşılıklı dertleşirken...


Ve içimizdeki vurgun aşklar Mezarlığında,
Ayrılık her seferinde ölümden Üste yazılınca,
Gideni durdurmaya yetişmezdi Nefesimiz...
Bir ilme gibi dolaşırdı Bedenimizde yarım kalmalar,
Neylersin...


Biz zaten hiç bir sinamaya,
Tam vaktinde yetişemedik.
Bütün vapurlar bizden önce Kalkmıştı.
Ve bütün biletler biz gelmeden Satılmıştı.
Boşuna telaşlarda yorduk ömrümüzü
Oysa Nuh´un gemisinde bile,
Bize yer kalmamıştı....


Biz o aşkları zaten sürdüremezdik Be mülayim..
İnan, sürdüremezdik..
Kalbimiz ve cebimiz,
O heyecanlara
Müsayit değildi..


Bize hep acılar kaldı, Bize hep
Yağmur..
Unutmasak bile artık,
Unutmuş gibi yapacağız..
Artık bütün ayrılık şairlerinin,
Buruşturup-buruşturup attığı Kağıtlarda,
Anlamını anlatamadıkları,
Ve hiç bitiremedikleri,
Bir şiir olarak yaşayacağız.....!

Oy Ver :