Kar yağıyordu?
Bembeyazdı?
Öyle ağır ve öyle sükut içindeydi ki
Omuzlarında bir dağ varmış gibi
Sanki yılların intizarını çürütüyordu
Düşüyordu ağaçlara,camlara, yerlere
Ve yüreğimin tam ortasına
Göklerden bir emir taşıyordu sanki
Toprağa anlatırken duydum..
?Emrolunduğun gibi dosdoğru ol?
Titredim,üşümeye başladım
Dudaklarımdan süzülen iki kelimeydi bu
Bu şiir bir kar tanesinin ıssızlığında yaralanmış
Bu şiir yalnız kalmıştı..

Oy Ver :