ellerimi uzatıyorum göğe
göğün açılıyor kapıları
giriyorum hemen içeriye
unutuyorum anı, mekanı

dolaşmıyorum fazla, semada
çok engin ve sonsuz, hayal gibi
yere bir merdiven var, fezada
merdivenin sonu, yerin dibi

yer sağlam, güvenli ve kuvvetli
ama sınırlı, dar, kaypak zemin
ne fezada var ne de yerdeydi
o hissettiğim hakikat demin

ne var acaba aralarında
yerin ve göğün ki, ayrılıyor...
bu zamanda ve de bu mekanda
herşey bir şeyi, hep haykırıyor

duvarsız ayrılıyor mekanlar
zaman heryerde bir akmıyor ki
yerde de çok kıymetli sırlar var
sırrı arıyor akıl kepçesi

kulağını ver göğe, bas yere
dinle kainatın konserini...
bir şey var ki, görünmüyor göze
fakat geliyor her yandan sesi

insan kalp, mide, beyin arası
seyeran eden tuhaf yaratık
uyan! uyan! Uyanma zamanı...
hayal perdesini yırt at artık.

Oy Ver :