Bir şehre düştüm,ne konuşan var ne dinleyen
Herkes yatmış uyuyor son yolculuğa gitmeden.

İnsanlar gidiyor Hakka çıkan merdivenlerden
Yatağımda uykum kaçtı,ayak seslerinden.

Kuruldu mahkeme,açıldı mizan sayfası
Bu önümdeki tarla,kalkmayanlar tarlası.

Vakti bellidir ki gelecek elbet Azrail
Ölümde adalet,ne zengin dinler ne sefil.

Gidenlerin sırtında bir ateş çuvalı var
İçinde de yanıyor,odun gibi günahlar.

Akıyor su gibi dalgalanarak bu ömür
Ne bu yerde yaşanır,ne rahatça ölünür.

Büyük bir korkudur,tahta odada yalnızlık
Ne bu o yere son gidiş,ne buradan ayrılık?

Oy Ver :