KALDIRIM TAŞLARI
Sokak ışıklarının loş ışığı altında
Yağmur damlaları süzülüyordu yanaklarımdan
Soğuk bir rüzgar eserken,buz gibi
Bir inilti geliyordu,kaldırım taşlarından...

Bir ince köpek uğultusu kulaklarımda
Bana hiç duymadığım yalnızlığı anlatıyordu
Kurumuş dalların hışırtıları arasında
Sanki gecenin karanlığı üstüme çöküyordu...

Evlerin gölgeleri yolları kaplamış
Son ışık kümesi de çekildi gözlerimden
Bom boş bir yol,sadece bir korku var
Oda geliyordu bana kaldırımların sessizliğinden...

Ben kaldırımlarda yürüyorken,usulca
Yağmur son damlalarını bırakıyordu
Yıldızların seyrine dalmışken
Bir toz bulutu önümden uğultularla geçiyordu...

Islak ve her zaman yalnızdı
Yol boyu uzanan kaldırım taşları
Bir karanlık hayalinden başka
Yüreğinden dökülen soğuk yaşları vardı...

Şimdi her kaldırımda bir insan var
Oralarda sessizce uzanmış yatan...
Sevgiyi geceden bekliyorlar
Mutluluğu kaldırım taşlarından...

Oy Ver :