Gam değil ızdırabım,şam üstüme doğmuş iken
Mey kadehim yanıyor,ab-ı hayat donmuş iken.

Derdi fîgan eyledim,dargın güneş yanmaz sabah
Kimse bilmez şol sonu,yoktur güzel denen izah...

Verdiler nush,dinleseydim ben olurdum bir kâmil
Aynalarda sûretim hâzan-dîdeyi müşakil...

Çok uzaktan esti dûzah gibi rüzgar tenime
Daldı hemen gözlerim sonsuz hüzn-ü mâteme...

Sâbi zârın boşa,gelmez geri,giden günlerin
Gel bizim dergâha,burdadır yolu inâyetin...

Sâbi

şam=akşam
mey=içki
ab-ı hayat=hayat suyu
fîgan=feryat
nush=nasihat
hazan-dide=güzde solup gitmiş
müşakil=andırmak(andırır)
dûzah=cehennem
hüzn-ü matem=gam ve keder
zar=ağlama
inayet=bağışlama

Oy Ver :