Geçmiş yılların arkasında kalmış değilken
Bütün umutlar bir değil, bin kez öldü
Fındık bahçelerinde serçeler ötüşürken
Yadırganan öpüşler, en saf aşkı gömdü.

Süslediğim totemlediğim şiirdin sen
Bir anıt gibi diktim Tanrı´nın bahçesine
Okumadın tek satırını biliyorum yazık
Sevmek en korkunç ölüm, sevilmeden
İşte ruhumla ben, bu ölüm sokağına uğradık.

Oy Ver :