Gene gönlüme doluyorken,bu hayali faslı bahar,
Şaha kalkmış güllerde, serzenişte bülbül var,
Can değil, canan değil, bu sevda ne tarifsiz,
Beni böyle coşturan, ne hayal, ne bahar, ne de yar,

Bir bilinmez sevdada yine uslanmaz gönül,
Aşığı söyleten, aşk değil, belki bir tek gül,
Yitip giden umutların ardından sıyrılıp ta,
Ağlamaklı duyguları boş ver, artık sen gül,

Ne hazanlar gördü çilem, ne yapraklar soldu,
Kimselerin girmediği gönül bahçem harap oldu,
Gerçek olsa yalan olsa, değer mi hiç sormaya,
Kan ağlayan yüreğim, anlamsız aşklarla doldu,

Tam otuz yıl zaman akmış, ben bakmışım,
H,iç değmeyecek şeyleri, sorun diye takmışım,
Her gittiğim limanda, ardımda gemiler yakmışım,
Ey geceler, artık silinsin ufkumdan zifr-i kara,
Ey yıldızlar, artık dinsin, beni eriten yara?
8 Aralık 2000 BURSA

Oy Ver :