Sen söyle kaptan,
Yalnızlığın şarkısını,
Ve bir daha hiç görünmeyecek kadar
Uzakta hayat.

Bir daha hiç ağlama kaptan,
İnsanların hali işte,
Komik bir görüntü yansıması,
Ve durduğu yer de öyle.

Aldırma dostum,
Ruhumuzda doğan güneşi,
Kalbimizde söndürdüler,
Geceleri rüzgarın dövdüğü çam yaprakları,
Anlatıyor artık hayatı bize,
Ve gönderdiği ümit sağanakları,
Şarkı nakaratları gibi
Tam bir mucize.

Ve bomboş gökyüzünü saklayan bulutlar,
Ardında yaşayan beyaz hayallerle,
Ve bir daha hiç görünmeyecek kadar
Uzakta anılar.

Yağmurdan da uzaktadır onlar,
Belki benden daha haklı,
Belki rüzgarlarda saklı.

Duyuyorum?
Belki anlamıyorum ama
Duyuyorum seslerini.

Uzaktan gelen düğün şarkıları,
Rüyaların öncesinde,bir hayal perdesinde,
Yaz aylarının soğuk şafakları,
Bir uçan kuşun büyülü sesinde
Uyanır?
Hayaller ve siyaha boyanmış ümitler,
Peşinden koşan nice insanlarla birlikte,uzaklardadır.

Sen söyle kaptan,
Yalnızlığın şarkısını,
Asaletin gölgesindeki ışığın altında ağla,
Söyle insanların yerine,
Bir meltemin getirdiklerini haykır,
Mucizenin kulakları üzerine.

Oy Ver :