aydılığında gecenin;
dağların üzerinden,
denizlerden,
kıraç topraklardan,
gölgeler akıyor.
sonu bilinmeyen zamana doğru...
karanlığında gecenin;
yıldızlar kayıyor,
ve dilekler tutuluyor.
hasret çeken yüreklerce,
kah oyanuslarda kah şehirlerde
ağlamaklı gözlerle,
şafaklar sayılıyor.
yaşatabilmek için acılar ile beslenmiş umudu...

Oy Ver :