hüzün dolu günlerimi
volkan kadar sıcak yüreğimi
ve sana olan ümitlerimi bırakıp
gidiyorum

seni ilk gördüğümde yanmıştı yüreğim
ilk bakış ilk yanış ve suskun dilimde ilk sözcüktü aşkım!!!
yüreğimde yaşayamadığım duyguların kıvılcımları
gözlerimde serap görmüş bir insanın sevinci vardı
yeniden yeşerttim umut çiçeklerini
gerçekleşeceğine inandığım bir hayale kapıldım
rüya ikliminde baharı yaşamanın mutluluğuna vardım
tek mevsime indirdim yılları
gönlümde açan çiçeklerin
güz mevsiminde solmasını ve kış mevsiminde yasa bürünmesini istemedim

bekledim
hep birgün bir merhabayla kavuşacağımızı umut ettim
özlem oldun hasret oldun yüreğimde
geceler boyu sessizlikle kaynaşıp seni sensizlikle paylaştım
ve ardına sığındığım karanlık gecelerde ne hüzünler yaşadım

geçen zaman kar yağdırdı gönül bahçeme
çaresizliğin tükenmişliğin doruklarında yalnızken
"sensizlik ve sensiz yaşamak" zor geldi bana

gün batımı solan ümitlerimi her sabah yeşertmeyi
ve her günün akşamında sensizliğe isyan etmeyi
hüzün dolu günlerimi
herşeye rağmen volkan kadar sıcak yüreğimi
ve sana olan ümitlerimi bırakıp
gidiyorum...

Oy Ver :