DENİZ
Ey deniz ne derdin var, köpürürsün, coşarsın
Başını vurmak için kayalara koşarsın
Bir kızdın mı, çare yok, yıkarsın sahilleri
Kum tanesi yaparsın, kayaları, mermeri
Bir gazaba geldin mi, rastlanmaz hiç eşine
Beni sevda sürükler, sen rüzgarın peşine
Bazen süt liman olur, sakin sakin durursun
Bazen coşar başını taştan taşa vurursun
Gah acımasız câni, bazen Hızır olursun
Sayısız yaratığa hayat, huzur olursun
Dostların mı terk etti, derdin ne söyle deniz
Aynı dertten muzdarip, aynı kedere eşiz
Bu kızgınlık ne diye, sen kime gönül verdin
Senin vefasızın kim, kimlerden vurgun yedin
Yaralı gönlüm gibi hayal peşinde koşma
Kendine gel ey deniz, böyle köpürme, coşma
Sırlarını aç bana, karanlığı boğ deniz
En güzel umutlara bir güneş ol doğ deniz
Ben zamana küskünüm, kırdım hep aynaları
Senin sitemin kime, döversin kayaları
Senin dalgaların hür, benim gönlüm pervâsız
Sevenin kıymeti yok, sevgililer vefâsız
Istırabım tarifsiz, terk etti dostlar beni
Geliyorum yanına, sen sinene sar beni
Ben ölüyorum deniz, sen bâki kalacaksın
Nice canlıya hayat, nice can alacaksın
Kadına benzetmişler bir çok şairler seni
Karakterin uyuyor haksız da değil hani
Bazen bağrına basar cenneti gezdirirsin
Bazen olur bunaltır canından bezdirirsin
Söyle bana ey deniz, ölümsüz olmak nasıl
Bence uzun değil de, güzel yaşamak asıl
Bana aldırma deniz, sen canlara canlar kat
Birkaç gönül kırılmış, devam ediyor hayat

Oy Ver :