Acizlik harmanında ben kudreti ararken
Kuvvetten mahrum kaldım kuvvetimi sorarken
Mecalsiz çıktım yola menzile varmak için
Menzil benden uzakta, hep beni yormak için
Yorgunluğa düştüm de, yılgınlığa düşmedim
Hedefim belli benim hedefimden şaşmadım
Yemin ettim, and içtim dönmem dönülmez yoldan
Bu yol öyle ince ki, inanki ince kıldan
Ya gidersin küfre dek, ya imanda erirsin
Ya da aşkın hatrına, aklı yele verirsin
Ben aşkın diyarına akılla gidemedim
Dağıldı tüm benliğim kendimi güdemedim
Bir yoldaş arıyorken canıma canan diye
Molla Hünkar ?gel? dedi ?gel hadi Kenan? diye
Baktım onun gözüyle insanlığı bir gördüm
Kini zindana attım, düşmanımı yar gördüm
Mevlana?dan giderken Yunus?u gördüm düşte
O cennetten vazgeçmiş ben de vazgeçtim işte
Uyandım ki soymuşlar yüzmek için derimi
Kargaşada verdiler Nesimi?ye yerimi
İçiyorken Nesimi vuslatın şerbetini
Bana bırakıp gitti Mevla?ya hasretini
İşte ben bu hasretle karışırken yoklara
Yandım aşkın narıyla külüm çıktı göklere

Kenan ÇARBOĞA

Oy Ver :