sen çiçek tarlalarında yürürken biz zehir topluyoruz
acı şurubumuza katık edip
yarısı yanık düşlerimize merhem olsun diye
merhem olsun ki gülmesin yüreğimizin en masum yeri
böyle içten
bir daha
yağmasın pembe yağmur
diye...
yastığımın altında yüzün
bir siyah saç teli
bir parça ela göz...
ve radyoda mazimizin en ağlatan şarkısı
en tatlısı hayallerimizin...
bavulumu toplayıp gidiyorum
arkamda bana kalan izlerin
koskoca bir hayatı kapatıyorum
koskoca bir hayatı açıyorum şimdi.
yeter mi bir tahta bavul tüm bir geçmişi anlatmaya
yeter mi gözlerimdeki hüzün,şarkımızı hatırlatmaya?
kız kulesinden geçiyorum
boğaz köprüsünden...
paylaştığımız her topraktan geçiyorum.
artık aşktan da geçtim
sevgiden de
yalnızlığı seçiyorum
korkma
kaybolmuşların umududur ölüm
madalyonun diğer yüzüdür.
korkma
sahip olduğum her ne varsa bıraktım
sana
seni bile...
senden
kalbimden geçiyorum.
hala ellerimi yakıyor son dokunmanın şehveti
hala gökyüzü ağlıyor
göğün gözyaşlarıdır yağmurlar
denizleri doldurur
bu yüzden tuzludur deniz
bu yüzden mi açamam gözlerimi?
Oysa ben bir denizkızıydım
Senin kayıp şehirlerinde yüzdüm
Senin aşkına sakladım
Bakire ruhumu.
Bir gün gel de onu benden al diye
Dua ettim balıklarımın üstüne
Sana son sözüm son yeminim olsun
Sana kalbimin en masum yerini verdim
TANRI ŞAHİDİM OLSUN!

Oy Ver :