Gönül havalanmış yüksekten uçar,
Uzakta, yad elde gülüm var diye.
Hayallere dalıp kendinden geçer,
Gurbet elde yar hatrını sor diye.

Bülbülün baharı dikende başlar,
Gözüm görmez neyleyim keman kaşlar,
Enginde özgür uçan göçmen kuşlar,
Güle selam edin yarın zar diye.

Gülüm, güle benzersin güller gibi,
Gözün yaşı akmasın seller gibi,
Gönlünü ferah eyle yeller gibi,
Kalbimde yanar hasretin kor diye.

Gönlün muradı kavuşmak diliyor,
Sensiz geçen günler zindan oluyor,
Biter hasretlik aralık geliyor,
Gülü gül bağında kokla, sar diye.

Leyla Mecnun için çölde yol alır,
Bu belki son mektubum, son söz olur,
Yavrularım benden emanet kalır,
Baktıkça Yanıkoğlu?nu gör diye.

Ankara, 07 Eylül 1985.

Oy Ver :