Sen yanımdayken,
Dört mevsim bahardı İstanbul?da
Yıldız parkına gider.
Orta köyde kumpir
Emirgan?da çay içerdik boğaza karşı
Yağmur yağardı Üsküdar?a
Senin gözlerinden şilepler,
Benim yüreğimden trenler geçer,di
Sonra akşam olurdu saray burnun.da
Bir yalnızlık alırdı kız Kulesi?ni
Ağlardı deniz feneri
Ağlardık ikimiz


Deniz maviydi o zamanlar
Ağaçlar yeşil,
Rüzgar yorgun,
Güneş dargın doğmuyordu daha...
Süleymaniye?de bekar odasında kalıyorduk
Evimiz ahşap yataklarımız süngerdi
Başımız polisle değil,
Tahta kurularıyla dertteydi...

Bekir amca hamaldı Aşir Efendide,
Ahmet,Suat berin ablada overlokçu
Ramazanla ben Kevork ustada singerciydik.
Cüzdanımız boş
Kalbimiz ağzına kadar hayat doluydu.....

Malatyalı çocuklar gelirdi Fatih?ten,
Saraçhane?de top oynar
Sonra yeni kapı garında atlayıp trene
Florya?da denize girerdik yaz akşamları
Pırıl pırıldı menekşe
Suat?ın akua marinası yoktu Çekmecede
Mavisi çalınmamıştı denizlerin daha
Kirlenmemişti yaşama çıkan dostluklar.
Biz çocuk sayılırdık
Adamlar beyefendi
Kadınlar hanım hanımdı
Ve adam gibi şehirdi İstanbul
İstanbul İSTANBUL?DU...



eski büyüsü yok kapalı çarşının
stil boss kapandı
işi bıraktı kirkor usta
sevda Yozgatlı selime,
Gergerli abuzer Almanya,ya kaçtı...

şimdi sen yoksun İstanbul?da
bütün mevsimler zemheri
çıkan her fırtınada düşüyorum ben,
...ve ağustos sıcağında
güneşler çiçekler içinde
üşüyorum, üşüyorum, üşüyorum ben...

.CUMALİ BALIKÇIOĞLU

Oy Ver :