GÜN

Uçsuz bucaksız masmavi göğün,
sıyırışı karanlığı.
Dökülmüş yapraklı ağacın cıvıltıları
başlıyor örtmeye,
aydınlık kılıfı güne.

Güneşin kızıllığına daha iki karış var;
belli ki,
başlayacak kahvaltıdan önce
tanıdık seslerin savruluşu havada.
Heyy! Kurtulmaya mı ? yine

Belki,
umudum ,bunun yerine
Bir buğday tanesi yola...
Ahh!
yorulacaksın, bugün yeniden
gün
yeniden.

Mart-1985

Oy Ver :