gözlerin , ela gözlerin..

okadar çok ki geçirilen zaman
akıp giden yıllar , bitmesini istemediğimiz anılar..
bakma bana öyle , sitem değil benim ki..
sadece içlerinden güzel dediğimiz bir kaç anı var..
biride seninle yaşanan , rüya gibi farklı , güneş gibi eşsiz..
bitmesin diye dua ettiğim o an , gözlerine bakınca renklenen dünyam..
ne olur kapatma gözlerini , sönecek butun renkler , bitecek büyüsü yaşamın..
gözlerin , ela gözlerin..
beni benden alan gözlerin..

ne olur kapatma , aç gözlerini , bak şu dunyama..
yazılan bu şiir bitmeyecek yoksa..

penceremden gözüken bahçemin küçük fidanı ,
çevresinde ki yeni büyümüş papatyalar..
saksıda ki menekşe..
hepsi bana , ben sana muhtaç..
bakışınla verdiğin güzelliğe muhtaç..
eşsiz , nadide olandir duygudur bu , içimi renklendiren..
beni benden alıp mükemmele götüren..
gözlerin , ela gözlerin
dünyamı renklendiren gözlerin..

Oy Ver :