Ağlayarak geldik bu dünyaya
Kucaklandık, hoş tutulduk
Güldük ayıplandık
Oynadık azarlandık
Neler yapacağımızı öğrenirken
Ne kadar kötü olduğumuzu gördük.

Bazen büyükler için oyuncak
Bazen vicdanları rahatlatmaya vesile
Bir türlü beğendiremedik kendimizi
Ne kadar uğraşsak eleştirildik
Hep on fırın ekmek vardı önümüzde
Uğraşsak da azaltamadık.

Zamanla tuhaf olduğumuzu anladık
Doğru olmayan neydi bulamadık
Kabullendik , kaçamadık
Sokaklara çıktık oynadık
Eğlenirken bile vicdan azabıyla yoklandık
Büyükler çalışırken , yorulurken
Hele bu kadar da kötüyken
Ne hakkımız vardı oyunlara kapıldık

Ayşe hanımın oğluyla,İzzet beyin kızıyla
Karşılaştırıldık, sorgulandık.
İyi olduğumuzu duyduğumuzda
Duygusal besinler aldık,
Fark etmeden sonradan yapacağı hazımsızlığı
Mutlu olduk.


Her şey iyiliğimiz içindi
İnanıyorum böyleydi
Karşılıksız sevildiğimiz anlar vardı
Bizim için kendilerinden çaldıkları
Zamanları,paraları ve canları
Onlara çok şey borçluyuz biliyorum
Zannetmeyin yargılayıp suçluyorum
Sadece anlamaya çalışıyorum.

29.07.2004-Bursa

Oy Ver :