Bir çıkmaza düştüm karanlık yolda,
Neden bilmiyorum umut yok bu hayatta,
İsterken mutluluk yalnızca,
Düştüm mutsuzluğun en büyük kucağına...

Sakladım gözyaşımı insandan yana,
Fırtınalar içimde koptu yaralarcasına,
Hortumlar aldı götürdü beni yalnız diyarlara,
Daha neyleyeyim yaşamayı bu dünyada...

Biliyorum bulacak beni mutluluk bu yolda,
Dileğim vadesi kısa olur bu gırdapta,
Lakin direncim kayboluyor boğuyor beni ummasında,
Kaybolmak istemiyorum bu fani dünyada...

İçimdekiler budur net ve kısa,
Dinleyin a dostlar kulak verin bana,
Tutun elimden çıkarın yanınıza,
Ürkütüyor beni korkum umutsuzluğa...

Oy Ver :